Zima to w Szkocji wyjątkowo klimatyczna pora roku. Przyroda otulona śniegiem i mrozem przybiera niespotykany dotąd wygląd, który tworzy magiczną aurę wokół. O ile dni nie są tutaj, aż tak mroźne jak pamiętam to z dzieciństwa spędzonego w Polsce, nie oznacza to, że po spacerze w zimowej scenerii nie marzę o cieple domowego ogniska. Patrząc na zmrożone gałązki drzew, okraszone bielą jesienne liście i czując chłodny wiatr na policzkach pamiętam, że już wkrótce nadejdzie wiosna i nowy cykl życia rozpocznie się na nowo…
Ten szczególny czas w roku to dla mnie okazja do zatrzymania się na chwilę, oddania się nostalgii i marzeniom, ale i rozwojowi pasji, bez których nie wyobrażam sobie życia. Mogę się wyciszyć, więcej rozmyślam i zgłębiam się w siebie samą. Ostatnie wydarzenia na świecie, które dotykają nasze dusze i serca, sprawiają, że tym bardziej doceniam te chwile, które mogę spędzać wtulona w ramiona mojego mężczyzny. Ten momenty razem, kiedy siedzimy przed kominkiem, pod ciepłym kocem, w ulubionych wełnianych skarpetach i z kubkiem gorącego kakao w dłoni są moim azylem, dzięki któremu czuje się bezpiecznie.
Zmiany, zmiany, zmiany…
„Pasja wyprowadzi ludzi poza ich samych, poza ich wady, poza ich niepowodzenia.” Joseph Campbell – ten cytat doskonale oddaje moje ostatnie rozterki i motywuje do dalszego rozwoju. Droga do marzeń i spełnienia nie zawsze jest usłana różami, o czym mogłam się przekonać wielokrotnie – także ostatnio. Mój niedawno otworzony biznes niestety nie wypalił, co sprawiło, że nieco straciłam swój rytm i chęci do działania. Zimowe wieczory spędzone przy kominku, aromat kakao ze słodkimi piankami i towarzystwo moich niezastąpionych towarzyszek – kotów Gai i Kory sprawiły jednak, że podniosłam się i ruszam na nowo z dobrą energią i całą masą pomysłów!
W planach mam wiele realizacji, które związane są z tym co kocham najbardziej, czyli rękodziełem. Niepowodzenie w jednym przedsięwzięciu sprawiło, że w końcu mam ochotę i co najważniejsze czas, aby zabrać się za to co kocham w pełni i chcę się w tym rozwijać! Teraz już wiem, że „nawet z pozoru najdziwaczniejsza, najskromniejsza pasja jest czymś bardzo, ale to bardzo cennym” jak powiedział Stephen King – a skoro życie kieruje mnie w jej stronę, nie zamierzam się z tym kłócić . O szczegółach opowiem niebawem! Zdradzę tylko, że jednym z projektów będzie nowa kolekcja poduszek, do których znalazłam już bajecznie kolorowe materiały – póki co zapraszam Was do mojej kolekcji ręcznie barwionych poduszek indyjskich.
Pasja – cóż bym bez niej zrobiła?
Skoro o pasji mowa… Czyż nie uważacie, że każdy z nas powinien mieć jakąś? „Pasja jest twoją radością, jest esencją tego, kim jesteś.” – Jackie St. Onge ujęła to bezbłędnie… Brak pasji w życiu sprawia, że życie traci sens, jest nijakie, a człowiek staje się martwy – traci swoją własną tożsamość.
Życie nie zawsze idzie po naszej myśli. Mam jednak wrażenie, że gdyby nie to, że kocham piękno, rękodzieło, fotografię, naturę, moje dwa koty, jak i to, że do każdego działania podchodzę z pasją i zaangażowaniem moja egzystencja nie byłaby wiele warta. Naturalny zew, podążanie za głosem serca i pasją czyni moje życie pięknym i pełnym. Niepowodzenia, trudności to ważne elementy w dążeniu do realizacji. To właśnie one w połączeniu z pasją umacniają nas i sprawiają, że bardziej doceniamy to co przynosi nam życie. W końcu nasza ścieżka, w tym często niełatwe wybory, kierują nas tam, gdzie nasze miejsce.
Wierzę, że w tym niełatwym czasie pasja do piękna życia, wzajemnego szacunku i miłości drugiego człowieka pozwoli nam wszystkim przetrwać, dając koniec terrorowi wojny i zniszczenia.
Wasza Kamila.